முந்தை

பழைமை. (பிங்.)
முற்காலம். முந்தைத் தான் கேட்டவாறே (சீவக. 545)
முன்னோன். அந்தணர். . . தந்தை தாயென் றிவர்க்கு.. முந்தைவழி நின்று (பு. வெ. 9, 33).- adv.
முன். வந்தடி பொருந்தி முந்தை நிற்பின் (புறநா. 10).